Başkalarının gözünde, benim hayatım başarının somut bir örneğidir.
Ancak, işi bir tarafa bırakırsak, çok az keyif aldım. Sonunda, zenginlik alışık olduğum hayatın sadece bir unsuru.
Şu anda, hasta yatağımda yatıyorken bütün hayatımı hatırlıyorum. Anlıyorum ki tüm gurur duyduğum tanınma ve zenginlik, solgun ve yaklaşan ölümün yüzünde anlamsızlaşıyor.
Karanlıkta, yaşam ünitesinden gelen yeşil ışıklara bakıyor ve mekanik uğultularını duyuyorum. Ölümün yaklaşan çizgilerinde tanrının nefesini hissediyorum.
Şimdi biliyorum, bir ömür boyu biriktirdiğimiz zenginlik bitecek. Bunun için sadece zenginliğin peşinden gitmemeliyiz.
Bundan daha da önemli şeyler olmalı.
Belki ilişkiler, belki sanat, belki de gençlik günlerimizin hayalleri...
Hiç durmadan zeginliğin peşinden gitmek, yolun sonunda, kişiyi benim gibi şaşırmış birisine çevirir.
Tanrı bize, herkesin kalbindeki sevgiyi hissetmek için duygular vermiştir.
Zenginlikle gelen yanılsamalar değil.
İşte bakın; hayatım boyunca kazandığım onca serveti birlikte götüremiyorum.
Peki ya ne götürebiliyorum; sadece aşkla yüreğime işlenmiş anılar.
Gerçek zenginlik sizi takip edecek, eşlik edecek, güç verecek ve devam etmeniz için ışık verecektir. Ve gerçek zenginlik içi sevgi, Aşk dolu duygulardır.
Sevgi binlerce km seyahat eder, hem de hiç yorulmadan. Hayatın sınırı yoktur, sevgi için. Nereye gitmek istiyorsanız gidin, ulaşmak istediğiniz en üst noktaya ulaşın, sevgi de sizinle birlikte gelecektir. Bu tamamen sizin kalbinizde ve sizin ellerinizdedir.
Dünyadaki en pahalı yatak nedir biliyor musunuz? "Hasta yatağı"
Birisini arabanızı kullanmak için, para kazandırmak için işe alabilirsiniz, fakat hastalığınızı taşıyacak birisini bulamazsınız.
Kaybedilen şeylerin telafisi olabilir. Fakat kaybettiğimiz zaman bulunamayan bir tek şey var o da; "hayat".
Ameliyata giderken neyi fark ettim biliyor musun; henüz bitiremediğin bir kitap olduğunu "Sağlıklı Yaşam Kitabı", "Hayat Kitabı"
Şu anda hayatın hangi evresinde olursak olalım, bir zaman gelecek perdenin yavaş yavaş inişini seyredeceğiz.
O yüzden perde inmeden ailenize, eşinize, arkadaşlarınıza değer verin, sevgi verin.
Kendinize iyi bakın. Başkalarına da..."
Internette dolaşan yazının sonunda bu sözlerin Steve Jobs'un son günlerde hastane iken yaptığı konuşmalardan biri olduğu yazıyor.
Her ne kadar bu sözlerin kendisine ait olup olmadığını net olarak bilmesek de çok da önemli değil! Diyelim dünyanın en zengin adamı değil de emekli alt komşu Engin Amca'nın sözleri bunlar, ne fark edecek... Sözlerin altındaki gerçeklik değişecek mi? Yani perde yine de bir gün kapanmayacak mı? Cümlelerimizde keşkeler mi çok olacak yoksa iyikiler mi... Hangi duygulara teşekkür edip ayrılacağız, hangi duyguları pişmanlıkla keşfediyor olacağız?
İnsanoğlu o perde hiç kapanmayacakmış gibi yaşıyor, başka hesaplar başka muhasebeler yapıyor... Yapıyor da, o kapanış muhasebesi bambaşkadır; ne kaç katlı ev aldığına, ne kaç araban olduğuna, ne etrafı kıra döke, hak yiye yiye alınan ünvanlara bakar. O hesap defteri o kadar özel bir defter ki oraya sadece sevgiler, yüreklere kazınan dostluklar, uzatılan eller, gönülden paylaşılanlar yazar. Yani aslında o defter bizim hayat muhasebemizdir, hayatımızın en büyük eseridir...
